اثر سطح ایستابی کم عمق بر تأمین نیاز آبی،کارائی مصرف آب و عملکرد سه رقم گندم

در عصرحاضر محدودیت منابع و افزایش روزافزون جمعیت، ایجاب می­کند که از منابع محدود به نحو بهینه استفاده شود. در بسیاری از اراضی مناطق خشک و نیمه­خشک جهان، آب زیرزمینی کم عمق با کیفیت­های مختلف در دوره رشد گیاهان     می­تواند به عنوان یک منبع آبی رایگان و جایگزین آبیاری سطحی یا برای کمک به تأمین بخشی از نیاز آبی گیاه و مدیریت آب کشاورزی، مورد استفاده قرار گیرد. لذا در این پژوهش به بررسی اثر سطوح ایستابی کم­عمق 60، 80 و110 سانتی­متر بر تأمین نیاز آبی، کارائی مصرف آب وعملکرد ارقام مختلف گندم (بهار، کراس البرز و W33g)، در دو سال زراعی90-89 و 890-88 پرداخته شده است. آزمایش­ها در ایستگاه تحقیقاتی لایسیمتری شماره یک دانشگاه رازی در قالب طرح فاکتوریل و بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش­ها، از 45 لایسیمتر از جنس پلی­اتیلن با ارتفاع 120 سانتی­متر و به قطر 30 سانتی متر که در سطح زمین با فاصله یک متری از یکدیگر ثابت شدند، استفاده شد. در هر دو سال انجام آزمایش، بیشترین مصرف آب زیرزمینی مربوط به عمق 60 سانتی­متر و کمترین مقدار مصرف مربوط به عمق 110 سانتی­متر بود. به طوری که متوسط مشارکت آب زیرزمینی برای ارقام مختلف در طی دو سال تکرار آزمایش­ها برای اعماق 60، 80 و 110 سانتی­متر به ترتیب برابر با 63%، 55% و 45% بدست آمد. همچنین در هر دو سال، رقم کراس البرز بین هر سه عمق سطح ایستابی از نظر کارایی مصرف آب فاقد اختلاف معنی­دار در سطح 1% شد. در مجموع عمق سطح ایستابی بهینه، 80 سانتی­متر بود که دارای کارائی مصرف آب بالاتر و در عین حال عملکرد مناسبی داشت.